در دمای ثابت، مقدار گاز معینی که در یک نوع و حجم معین مایع حل می شود، با فشار جزئی آن گاز در حالت تعادل با آن مایع، نسبت مستقیم دارد. فشار لازم است تا گاز (اکسیژن) به طور موثر در مایع (پلاسمای خون) حل شود. هنگامی که در یک محیط هایپرباریک قرار می گیرید، سطوح بیشتری از اکسیژن می تواند به اعماق بافت های بدن برسد.
هنگامی که دما ثابت است، حجم گاز نسبت معکوس با فشار و چگالی گاز نسبت مستقیم با فشار دارد. با افزایش فشار، اندازه مولکول های اکسیژن کاهش می یابد و محیط اکسیژن متراکم تری ایجاد می کند. مولکول‌های اکسیژن در آلوئول (غشای ریه) متمرکزتر می‌شوند و امکان انتقال مولکول‌های اکسیژن بیشتری از طریق انتشار به خون را فراهم می‌کنند که باعث اشباع شدن پلاسمای خون می‌شود.
حمل و نقل اکسیژن را می توان به "اکسیژن ترکیبی و اکسیژن محلول" طبقه بندی کرد. هنگامی که وارد خون می شود، بیشتر اکسیژن با هموگلوبین ترکیب می شود، سپس به اکسیژن ترکیب می شود. بخش دیگری از اکسیژن به طور مستقیم و فیزیکی در پلاسما حل می شود و سپس به اکسیژن محلول تبدیل می شود. بنابراین، اکسیژن ترکیبی به سختی از دیواره عروقی باریک عبور می کند، در حالی که اکسیژن محلول کوچکتر است و می تواند تا حد زیادی در خون و مایع در شرایط هایپرباریک حل شود.
رابطه بین اکسیژن هیپرباریک (در یک محیط تحت فشار) و اکسیژن نرموباریک را می توان به عنوان یک رابطه کمی به کیفی درک کرد. ما اکسیژن خالص را در فشار اتمسفر استنشاق می کنیم، اشباع اکسیژن خون نیز می تواند به 100٪ برسد. با این حال، استنشاق اکسیژن در محیط اکسیژن هایپرباریک، نه تنها اشباع اکسیژن خون را تغییر می دهد، بلکه ذخیره اکسیژن، نفوذ اکسیژن و حلالیت فیزیکی و غیره را نیز بهبود می بخشد. بنابراین تأثیر مراقبت های بهداشتی جهشی کیفی نیز خواهد داشت!
در شرایط هیپرباریک اکسیژن، بافت های مختلف ذخیره اکسیژن نیز افزایش می یابد. در شرایط 3ATA، ذخیره اکسیژن می تواند از 13ml/kg به 53ml/kg افزایش یابد که معادل حدود 4 برابر است. شعاع انتشار موثر اکسیژن در فشار اتمسفر حدود 30 میکرومتر است که در شرایط هایپرباریک به شدت گسترش می یابد و می تواند در انتهای وریدی مویرگ ها در 300ata به 3 میکرومتر برسد.
اتاق یکبار مصرف
دفعات استفاده از محفظه
فشار محفظه
محتوای اکسیژن
① از بین بردن خستگی ورزش
② بازیابی قدرت بدنی
③ کاهش آسیب های ورزشی
④ حذف سریع اسید لاکتیک تجمع یافته
⑤ دفع آمونیاک خون را تسریع می کند
⑥ کاهش آسیب رادیکال های آزاد به بدن
اولین حذف مقادیر اسید لاکتیک
حذف دوم مقادیر اسید لاکتیک
سلول های پیر
حدود 11 درصد کاهش یافته است
مقدمه: مشخصه پیری کاهش تدریجی ظرفیت فیزیولوژیکی است. در سطح سلولی، دو علامت کلیدی فرآیند پیری شامل کوتاه شدن طول تلومر (TL) و پیری سلولی است. مواجهه‌های متناوب هیپراکسیک، با استفاده از پروتکل‌های خاص اکسیژن درمانی هیپرباریک (HBOT)، می‌تواند اثرات احیاکننده‌ای را القا کند که معمولاً در طول هیپوکسی رخ می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اینکه آیا HBOT بر غلظت سلولی TL و پیری در یک جمعیت بالغ طبیعی، غیر پاتولوژیک و سالخورده تأثیر می‌گذارد یا خیر بود.
کاهش معنی داری در تعداد کمک کننده های T پیر به میزان 37.30/33.04±0.0001/10.96 درصد پس از HBOT وجود داشت (12.59/0.0004P<). درصد سلول های پیر T-cytotoxic به طور قابل توجهی XNUMX±XNUMX٪ کاهش یافت (XNUMX = P) پس از HBOT.
تجزیه و تحلیل اندازه‌گیری‌های مکرر حتی پس از جلسه 30، اثر مستمر معنی‌داری را با اثر درون گروهی نشان داد (F=8.547، P=0.01، جدول 2 و شکل 3).
مغز نیاز به اکسیژن بالایی دارد. هیپوکسی مزمن خفیف مغز می تواند باعث خواب آلودگی، حواس پرتی، از دست دادن حافظه، تحریک پذیری و غیره شود. مصرف به موقع اکسیژن می تواند هیپوکسی بافت مغز را بهبود بخشد، کارایی کار را بهبود بخشد و فشار را کاهش دهد.
مصرف اکسیژن مغز نیز زیاد است. تامین اکسیژن برای رفع خستگی مغز و کاهش فشار موثر است. می تواند برای دانش آموزان استفاده شود تا نه تنها تنش را قبل از امتحان کاهش دهد، بار روانی را کاهش دهد، بلکه ظرفیت حمل خون و استفاده از اکسیژن را بهبود بخشد و توانایی بدن برای تامین اکسیژن را تنظیم کند.
بی خوابی سلول های مغز را در وضعیت کمبود اکسیژن قرار می دهد. اکسیژن هیپرباریک می تواند حلالیت اکسیژن خون را افزایش دهد، جریان خون را در گردش خون خلفی مغز بهبود بخشد و خون رسانی ناکافی سیستم فعال کننده فوقانی مشبک ساقه مغز را بهبود بخشد.
درمان HBOT رشد رگ های خونی جدید در گردش خون را تحریک می کند و متابولیسم را سرعت می بخشد و در نتیجه سرعت بهبود زخم را افزایش می دهد. همچنین مقاومت را از طریق گلبول های سفید افزایش می دهد.
امروزه از اکسیژن هایپرباریک اغلب به عنوان یک روش درمانی کمکی استفاده می شود، یعنی درمان مرسوم به عنوان پایه، همراه با اکسیژن درمانی هیپرباریک به عنوان مکمل، مانند بیماری های زیر نتایج بسیار خوبی دارد: بیماری لایم، آسیب مغزی، سکته مغزی، دیابت، اوتیسم، سرطان، بیماری مزمن قلبی و ریوی، بیماری هیپوکسیک حاد، مسمومیت با مونوکسید کربن، بیماری گوارشی، سوختگی
EN
