W stałej temperaturze ilość danego gazu rozpuszczająca się w danym rodzaju i objętości cieczy jest wprost proporcjonalna do ciśnienia cząstkowego tego gazu będącego w równowadze z tą cieczą. Aby gaz (tlen) skutecznie rozpuścił się w cieczy (osocze krwi), wymagane jest ciśnienie. W środowisku hiperbarycznym większa ilość tlenu może dotrzeć głęboko do tkanek organizmu.
Gdy temperatura jest stała, objętość gazu jest odwrotnie proporcjonalna do ciśnienia, a gęstość gazu jest wprost proporcjonalna do ciśnienia; Wraz ze wzrostem ciśnienia wielkość cząsteczek tlenu zmniejsza się, tworząc gęstsze środowisko tlenowe. Cząsteczki tlenu w pęcherzykach płucnych (błonie płuc) stają się bardziej skoncentrowane i umożliwiają przeniesienie większej liczby cząsteczek tlenu do krwi na drodze dyfuzji, co powoduje nasycenie osocza krwi.
Transport tlenu można podzielić na „tlen związany i tlen rozpuszczony”. Po wejściu do krwi większość tlenu zostanie połączona z hemoglobiną, a następnie stanie się połączonym tlenem. Kolejna część tlenu zostanie bezpośrednio i fizycznie rozpuszczona w plazmie, a następnie stanie się rozpuszczonym tlenem. Dlatego związany tlen trudno jest przejść przez wąską ścianę naczyń, podczas gdy rozpuszczony tlen jest mniejszy i może znacznie rozpuścić się we krwi i płynach w warunkach hiperbarycznych.
Zależność pomiędzy tlenem hiperbarycznym (w środowisku pod ciśnieniem) a tlenem normobarycznym można rozumieć jako zależność ilościową i jakościową. Wdychamy czysty tlen pod ciśnieniem atmosferycznym, nasycenie krwi tlenem może również osiągnąć 100%. Jednak wdychanie tlenu w środowisku hiperbarii tlenowej nie tylko zmienia nasycenie krwi tlenem, ale także poprawia rezerwę tlenu, penetrację tlenu i rozpuszczalność fizyczną itp. Efekt opieki zdrowotnej będzie zatem miał również skok jakościowy!
W hiperbarycznych warunkach tlenowych zwiększają się również różne tkanki magazynujące tlen. W warunkach 3ATA magazynowanie tlenu może wzrosnąć z 13 ml/kg do 53 ml/kg, co odpowiada około 4-krotności. Efektywny promień dyfuzji tlenu wynosi około 30 mikrometrów pod ciśnieniem atmosferycznym, który znacznie się zwiększa w warunkach hiperbarycznych i może osiągnąć 300 mikrometrów na żylnym końcu naczyń włosowatych przy 3ata.
Komora jednorazowa
Częstotliwość użytkowania komory
Ciśnienie komory
Zawartość tlenu
① Wyeliminuj zmęczenie ćwiczeniami
② Przywracanie sił fizycznych
③ Ograniczenie kontuzji sportowych
④ Szybka eliminacja zagregowanego kwasu mlekowego
⑤ Przyspiesza usuwanie amoniaku z krwi
⑥ Zmniejsz szkody powodowane przez wolne rodniki w organizmie
Pierwsza eliminacja wartości kwasu mlekowego
Druga eliminacja wartości kwasu mlekowego
Starzejące się komórki
zmniejszona o około 11%
Wstęp: Starzenie się charakteryzuje się postępującą utratą zdolności fizjologicznych. Na poziomie komórkowym dwie kluczowe cechy procesu starzenia obejmują skracanie się długości telomerów (TL) i starzenie się komórek. Powtarzające się sporadyczne narażenia na działanie hiperoksyczne, przy zastosowaniu określonych protokołów terapii tlenem hiperbarycznym (HBOT), mogą wywołać efekty regeneracyjne, które normalnie występują podczas niedotlenienia. Celem obecnego badania była ocena, czy HBOT wpływa na stężenie TL i komórek starzejących się w normalnej, niepatologicznej, starzejącej się populacji dorosłych.
Nastąpił znaczny spadek liczby starzejących się pomocników T o -37.30% ± 33.04 po HBOT (P <0.0001). Odsetek starzejących się komórek T-cytotoksycznych zmniejszył się znacząco o -10.96%±12.59 (p=0.0004) po HBOT.
Analiza powtarzanych pomiarów wykazała znaczący, ciągły efekt nawet po 30. sesji, z efektem wewnątrzgrupowym (F=8.547, p=0.01, Tabela 2 i Rycina 3).
Mózg ma duże zapotrzebowanie na tlen. Przewlekłe, łagodne niedotlenienie mózgu może powodować senność, rozproszenie uwagi, utratę pamięci, drażliwość i tak dalej. Terminowa suplementacja tlenu może poprawić niedotlenienie tkanki mózgowej, poprawić wydajność pracy i zmniejszyć ciśnienie.
Zużycie tlenu przez mózg jest również wysokie. Dostarczanie tlenu skutecznie eliminuje zmęczenie mózgu i zmniejsza ciśnienie. Może być stosowany przez studentów nie tylko w celu złagodzenia napięcia przed egzaminem, zmniejszenia obciążenia psychicznego, ale także poprawy zdolności krwionośnej i wykorzystania tlenu oraz regulacji zdolności organizmu do dostarczania tlenu.
Bezsenność powoduje, że komórki mózgowe są pozbawione tlenu. Tlen hiperbaryczny może zwiększać rozpuszczalność tlenu we krwi, poprawiać przepływ krwi w tylnym krążeniu mózgu i poprawiać niedostateczne ukrwienie siatkowatego górnego układu aktywującego pnia mózgu.
Terapia HBOT stymuluje wzrost nowych naczyń krwionośnych w krążeniu oraz przyspiesza metabolizm, dzięki czemu przyspiesza gojenie się ran. Zwiększa także odporność poprzez białe krwinki.
Obecnie tlen hiperbaryczny jest często stosowany jako metoda wspomagająca leczenie, czyli leczenie konwencjonalne jako podstawa, w połączeniu z tlenoterapią hiperbaryczną jako uzupełnienie, takich jak następujące choroby dają bardzo dobre efekty: Choroba z Lyme, uraz mózgu, udar mózgu, cukrzyca, autyzm, rak, przewlekła choroba serca i płuc, ostra choroba niedotleniowa, zatrucie tlenkiem węgla, choroby układu trawiennego, oparzenia
EN
